Bugün nasıl konuşacağızUbuntu ağını yapılandırmak. Bu işletim sistemi, benzer işler için çeşitli grafik araçlara sahiptir. Komut satırını kullanarak ağın yönetimine özellikle dikkat edilmelidir.
Ethernet Arayüzleri
Her şeyden önce, Ubuntu ağının konfigürasyonu endişeleriBu teknoloji ile çalışın. Sistemdeki Ethernet arabirimleri ethX olarak belirlenmiştir. Bu durumda, X belirli bir sayıdır. Genellikle, ilk Ethernet arabirimi eth0 olarak adlandırılır. Sonraki olanların sayısı birer artar. Kullanılabilir tüm ağ arabirimlerini hızlı bir şekilde tanımlamak için ifconfig komutunu kullanabilirsiniz.
Bir alternatif de var. Kullanılabilir ağ arabirimlerini tanımlamaya yardımcı olabilecek başka bir uygulama lshw komutu. Ubuntu'da, ağın bu çözümle konsoldan yapılandırılması, bağlantı numarasını, veri yolu bilgilerini, sürücü bilgilerini ve desteklenen özelliklerin listesini bulmanızı sağlar. Gerekli arabirimlerin mantıksal adları, net.rules dosyasında belirtilebilir.
Bir sonraki aşamaya geçelim. Arabirimlerden hangisinin mantıksal bir ad alacağını bilmeniz gerekiyorsa, bu öğenin fiziksel MAC adresine karşılık gelen dizeyi buluruz. NAME değerini = ethX olarak değiştirin. Gerekli mantıksal adı belirtin. Değişiklikleri uygulamak için sistemi aşırı yüklüyoruz. Etkileşimli LAN, dupleks modu, port hızı ve otomatik müzakere işlevini içeren ağ kartının ayarlarını değiştiren ve görüntüleyen Ethtool özel bir programı var. Bu araç başlangıçta yüklenmez, ancak depolarda kullanılabilir. Ethtool komutuyla yapılan değişiklikler geçicidir. Sistem yeniden başlatıldıktan sonra iptal edilecektir. Bu ayarları kaydetmeniz gerekirse, arabirim dosyasının hazırlık dosyasına ekleyerek uygun Ethtool komutunu ekleyin. Açıklanan çözüm sadece statik arayüzlerle değil, diğer seçeneklerle, örneğin DHCP ile de çalışır.
IP adresleme
Bir sonraki adım Ubuntu ağını doğrudan yapılandırmaktırIP-bilgisayar parametreleriyle ve ağ geçidi ile ilişkilendirilmiştir. Bu adım, yerel bir bağlantının yanı sıra İnternet'e erişmek için de gereklidir. Ağın geçici kurulumunu yapmak için, standart komutlar: route, ifconfig ve ip'yi kullanırız. Bu çözümler anlık uygulama ile parametreleri değiştirecektir. Ancak, bu durumda yapılan ayarlar, yeniden başlatma sonrasında iptal edilecektir. Geçici yapılandırma için DNS değerlerine ihtiyacınız varsa, sunucunun IP adreslerini resolv.conf dosyasına ekleyin. Genellikle, bu materyali düzenleme önerilmez, ancak geçici bir yapılandırmada bu kabul edilebilir. Parametrelere artık ihtiyaç duyulmazsa, tüm arayüz ayarlarını, floş uzantısıyla birlikte ip komutunu kullanarak iptal edin. Tarif edilen yöntemi kullanarak yapılandırmayı sıfırlamak resolv.conf içeriğini temizlemez. Bunu başarmak için ilgili kayıtları silip el ile değiştiririz. Ayrıca yeniden başlatabilirsiniz, böylece resolv.conf üzerine yazılır.
DHCP İstemcisi
Ardından, Ubuntu Sunucu ağını yapılandırmalıyız. Sunucuyu DHCP ile çalışacak şekilde yapılandırmak ve dinamik adres atamalarını sağlamak için, arabirim öğesinde gerekli arabirim için inet adresi bölümüne uygun yöntemi ekleyin. Ardından ifup komutunu kullanın. Arabirimi elle etkinleştirir ve DHCP'yi DHCP ile etkinleştirir. Bir sonraki aşamaya geçiyoruz. Bir noktada Ubuntu Sunucusu ağ yapılandırması, arabirimi el ile devre dışı bırakmanızı gerektiriyorsa, ifdown komutunu kullanın. Öğeyi durdurma ve DHCP'yi serbest bırakma işlemini başlatır.
Kalıcı randevu
Şimdi ağın nasıl yapılandırılacağını tartışacağızStatik bir IP adresi durumunda Ubuntu. Arabirim öğesinde belirli bir arabirim için statik yöntemi inet bölümüne ekleriz. Ifup komutunu da kullanabilirsiniz. Arayüzü manuel olarak etkinleştirmenizi sağlar. Devre dışı bırakmak için ifdown komutunu kullanabilirsiniz. Özel bir geri döngü arabirimi sistem tarafından lo olarak tanımlanır. Varsayılan olarak, 127.0.0.1 aşağıdaki adres değerini ayarlar. Ifconfig komutu ile görüntülenebilir. Başlangıçta, otomatik modda geridönüş ayarı yapmaktan sorumlu olan arayüzler elemanında iki satır vardır. Bu parametreleri, düzeltilmeleri için belirli nedenler ortaya çıkana kadar orijinal formda bırakıyoruz. Bir sonraki adım, ana makine adına dayalı IP adresini belirlemektir. Böylece, kaynağın kimliğini basitleştirebilirsiniz.
Böylece ağın Ubuntu 14'te nasıl yapılandırılacağını anladık. Bu kılavuz, belirtilen işletim sisteminin diğer sürümleri için de uygundur.
</ p>
