Kâr dağıtımı, kurumun çalışmalarının kilit noktasıdır!

Kâr, tüm harcamalar arasındaki farktır vegelir elde etti. İşletmenin etkinlik düzeyini belirleyen kişidir. Karların oluşumu ve dağıtımı için yapılan muhasebe bilançonuna yansıtılır. Fakat denge biçiminde çeşitli çeşitlerini ayırt eder:

1. Brüt kar, satış geliri - üretim maliyeti (maliyet fiyatı) olarak hesaplanır.

2. Satış gelirleri - brüt kâr - yönetim maliyeti olarak hesaplanmıştır.

3. Vergi öncesi kâr. Önceki göstergenin diğer gelir ve giderlerle arasındaki farktan oluşmaktadır.

4. Net kar. Bu, tüm vergi tahsilatlarının ödenmesinden sonra kalan işletme geliri türüdür.

Kar miktarı doğrudan miktara bağlıdırsatış gelirleri ve üretim masrafları. Fakat bu, karın muhasebe tanımıysa, ekonomik bir tanım da vardır. Ona göre, kâr, girişimci riskin büyüklüğüne bağlıdır ve o kadar yüksekse, çift kâr elde etme olasılığı da o kadar yüksektir.

Büyüklüğü yalnızca hammadde ve malzemelerin fiyatları değil aynı zamanda pazarın durumu da etkilenir. Şirket, rakipleri olmayan yenilikçi ürünler satarsa, kar daha yüksek olur.

Karların dağılımı eşit olarak yapılır;fonların yenilenmesi ve üretim amaçları için. Kuruluşun net karı, üretim geliştirme ve kolektif tanıtım için harcanmaktadır. Ayrıca, örgütün kârının dağıtımı ve kullanımı aşağıdaki şubeler tarafından yapılır:

1. Yeni ekipman satın almak veya var olan ekipmanı yeniden yapılandırmak.

2. Enflasyon neticesinde kaybedilen dolaşımdaki varlıkların artırılması.

3. Kredilerin geri ödenmesi veya üzerinde faiz ödemeleri.

4. Çevrenin kirlilikten korunması.

5. Bonus personel.

Böylece, kar dağıtımı iki yönde gerçekleştirilir:

1. Birikim için, yani. mülkiyetin bir bölümünü arttırmak,
2. Tüketim için. Daha fazla makbuz için yeni bir para yelpazesi oluşturun.

Aynı zamanda, karın birikmiş kısmıBir sonraki raporlama döneminde mutlaka harcamak gerekmez. Organizasyon bir sebepten ötürü zarar görmeye başlamaması durumunda bırakılabilir. Sonra kümülatif kısım kayıpları karşılamak için gidecek. Birikime atfedilebilen kâr, şirketin başarılı ve finansal olarak bağımsız olarak faaliyet göstermesi sonucudur.

Anonim bir şirket düşünürsek, o zamanfonlardaki karların dağıtımı ve fon sahibinin tanımı da farklı olabilir. Tüketim fonu, emek kolektifinin elinde yer almaktadır (ancak bulunmasa bile, çalışanların ihtiyaçlarına göre dağıtılmaktadır). Bu nedenle, bu fonlar işletmenin sermayesine ait değildir. Ve biriktirme fonları hissedarların ve kurucuların mülkiyetindedir. Kârın serbest kısmı, kural olarak, yetkili sermayeye katılır.

Kârın yetkili olarak dağıtılması, şirketin piyasadaki finansal istikrarını ve işinin genişlemesini garanti eder.

</ p>