Volkanlar görkemli ve güçlü yaratıklardırdoğası. Aktif ve pasif olan kişiler zamanın başlangıcından bugüne varmışlardır, sanki insanlığın Dünya'nın kendi içinde meydana gelen değişiklikleri "dinlemek" için olduğu gibi var olmuşlardır. Sonuçta, dünya tarihinde bir süreden fazla bütün şehirler volkanik kül ve magmanın altında gömüldü ve medeniyetler yok olmak için mahkum edildi! Her yanardağın krater vardır. Bu, tepesinde veya eğiminde olan bir huni şeklinde bir depresyondur.
Sözcüğün kendisi, antik Yunan "kupasından,şarap ve su karışımı için bir gemi. " Benzetme yoluyla eğitim şekli bir kaseye veya huniye benzer. İçinden geçerek magma yanardağın içinden patlar. Krater birkaç metre ila birkaç kilometre çapında doğal bir oluşumdur. Amacı magmayı çıkarmaktır. Geçici olarak aktif olmayan volkanlarda, krater, bağırsaklarda biriken gaz halindeki karışımların geri çekilmesi için bir tür çıkış noktasıdır. Bu oluşum yanardağın ortasına ve aşağısına giden özel kanallarla donatılmıştır, böylece patlama meydana gelmiştir. "Sönmüş" volkanlarda, kanallar bazen "aşırı büyür" ve krater, daha ziyade, ritüel ve diğer amaçlarla insanlar tarafından kullanılan dekoratif bir oluşum haline gelir.
İnsanın ayı keşfetme imkânıylaen güçlü teleskopların yardımıyla, rüyanın onu daha yakından incelemek gerçek oldu. Burada kraterlerin olduğu ortaya çıktı. Ay krateri, aslında, bir yüzük dağıdır. Bu fincan şeklindeki çöküntünün nispeten düz bir tabanı vardır ve halka şeklindeki bir şaft ile çevrilidir. Modern bilimin verilerine göre, neredeyse tüm ay kraterleri "şok" kökenlidir. Yani, özellikle uzak geçmişte, düşen ay göktaşlarının yüzeyindeki mekanik darbe sonucu oluşmuştur. Dünya uydularının kraterlerin yalnızca küçük bir kısmı halen bazı bilim adamları tarafından volkanik menşeli olduğu düşünülmektedir.
Bilindiği üzere Galileo ilk ay'ı keşfetti.Teleskop yardımıyla (küçük, yaklaşık üç kat artış) eğitim. Ayrıca kraterin adını tahsis etti. Bu tanım bilimsel olarak ve bugüne kadar kaldı. Fakat kraterlerin kökeniyle ilgili bilim adamlarının görüşleri büyük oranda değişti: uzay buzunun ve volkanik oluşumun "şok" etkisinden. Modern bilim, sonuncusunu Ay'daki kraterlerin büyük çoğunluğunun menşei olarak doğru olarak tanımlar. Bu arada, benzer oluşumlar sistemimizin diğer gezegenlerinde, örneğin Mars'ta bulunur.
</ p>