Likbez, geçen yüzyılın başında ortaya çıkan bir terimdir

Likbez, Sovyet Rusya'sında görülen bir terimdir. Bunun anlamı nedir ve nasıl deşifre olur?

Likbez, yetişkinlere okuma ve yazma öğretmek olan bir etkinliktir. Bu kavram, yirmi yılda anlam ifade etti. Daha sonra terim biraz farklı bir gölge kazandı.

tarih öncesi

On dokuzuncu yüzyılın sonunda, Rusya yol aldıendüstriyel gelişme. Ancak nüfusun genel okuma yazma seviyesi arzulanan bir şeydi. Örneğin Sibirya sakinleri arasında yazan ve okuyabilen az insan var. İstatistiklere göre, dokuz yaşından önce çocukları hesaba katmamanız, onda yalnızca bir oldu. 1914 yılına gelindiğinde, Rusya'da eğitimli insan sayısı hafifçe arttı; ancak savaş, açlık ve diğer olumsuz olaylar, sayılarının tekrar düşmesine neden oldu.

1920 yılına gelindiğinde, ülkedeki eğitimli insanlar oldufelaket derecesinde küçük: bazıları göç etti, diğerleri vuruldu. Yeni hükümet, bu sorunun çözümünü ele aldı: Okuma yazma bilmemek için acil bir komisyon kurulmasına ilişkin bir kararname kabul edildi. Bundan böyle, her vatandaşın nasıl yazmayı ve okumayı öğrenmesi gerekiyordu.

Likbez, cehalete karşı mücadeledir. Her şeyden önce, bu devlet programı nüfusun özel bir katmanını hedefledi - sokak çocukları, İç Savaştan sonra ülkenin sokaklarında sayısızdı. Bu yıllar boyunca öğretmen Makarenko, karmaşık ergenlere okuma ve yazma temellerini öğretmekle kalmayıp aynı zamanda onları emeğe dahil etmeyi gerekli bulan çalışmalarına başladı.

Aynı şekilde puan

Evsiz çocuklar özel yatılı okullara gönderildi. Fakat ülkede suç işlemeyen birçok insan vardı, tamamen güvenilirlerdi, ancak kendi adlarını bile yazamıyorlardı. Onlar için okullar oluşturuldu.

Bu kurumlara tasfiye noktası denir ve on beş yaş üstü vatandaşlar orada eğitim almışlardır. Program oldukça özlü idi. Eğitim dört aydan fazla sürmedi.

Okuma yazmayla aşağı!

Amaç eğitimsel ve metodolojik bir temel oluşturuldu.okuryazarlık olarak adlandırılan önemli bir olay. Bunlar, kural olarak, okumak ve Sovyet şairlerinin şiirleri için düz ifadeler içeren broşürlerdi. Mektuplar özel olarak işçi ve köylü sınıfının temsilcileri için düzenlendi.

1925'te, cehaletin ortadan kaldırılmasıyalnızca yazma ve okuma temellerini öğrenmeye yönelik bir programa dönüşmedi. Şimdi, eğitim programı kapsamında halkın ideolojik açıdan doğru bir bakış açısı ile etkilendikleri anlaşıldı.

30'lu yılların başına kadar eğitim okullarının sayısıbirkaç kez arttı. Bu kurumlarda yirmi milyondan fazla vatandaş eğitildi. 1929 verilerine göre, SSCB'de okuma yazma bilmeyenlerin on beş ile altmış yaş arasında yüzdesi% 10'dan fazla değildi.